Od lutego 2025 roku do grudnia 2025 roku Fundacja Czas Kobiet realizuje projekt „Galeria Czas Kobiet 2025”, finansowany ze środków budżetowych Miasta Poznania.
W ramach niniejszego projektu planujemy zorganizowanie cyklu wydarzeń artystycznych – 4 wystaw, a także 1 spotkania autorskiego, które realizowane będą w Galerii Czas Kobiet, przy Alejach Marcinkowskiego 24 w Poznaniu. Projekt skierowany będzie do mieszkanek i mieszkańców Poznania oraz klientek Fundacji Czas Kobiet, które bezpośrednio po odbytych konsultacjach, wchodząc w przestrzeń wystawienniczą wchodzą w świat sztuki. Realizacja zadania będzie dopełnieniem działalności pomocowej fundacji skierowanej do kobiet, których prawa są łamane, które doświadczają przemocy. Celem projektu, poprzez realizację wymienionych wydarzeń będzie popularyzowanie sztuki tworzonej przez kobiety, a także zaspokajanie potrzeb kulturalnych mieszkanek i mieszkańców zwłaszcza z centrum Poznania. Istotnym walorem prezentowanych w ramach projektu wystaw będzie możliwość zapoznania się odbiorców ze sztuką tworzoną przez kobiety i ich perspektywy, które nadal są marginalizowane i słabo obecne w kulturze. Walor edukacyjny projektu zostanie osiągnięty poprzez prezentację dzieł zaproszonych artystek, realizację spotkania autorskiego, których ideą przewodnią są również wartości feministyczne.
W ramach realizacji projektu planujemy zorganizować:
A. Cztery wystawy indywidualne:
1) Wystawa Emilii Kina – artystki wizualnej, absolwentki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Artystka dyplom z malarstwa obroniła w pracowni prof. Adama Brinckena, a aneks z fotografii w pracowni Tomasza Agata Błońskiego. Motyw obrazu-kurtyny, którym się posługuje, stanowi wyraźne nawiązanie do renesansowej koncepcji obrazu jako okna na świat. Jej prace znajdują się w zbiorach publicznych (m.in.: Muzeum Narodowe w Gdańsku, Fundacja Sztuki Polskiej ING, Galeria Bielska BWA) oraz prywatnych. Brała udział w wystawach grupowych oraz solowych w Polsce i za granicą, m.in.: eastcontemporary gallery w Mediolanie (2024, 2022), Raster Gallery w Warszawie (2022, 2020), Gallery Grey House w Krakowie (2022). Tworzy również aranżacje wystaw, współpracowała m.in. z Fundacją Stefana Gierowskiego, warszawskim Muzeum Literatury czy Muzeum Manggha w Krakowie.
2) Wystawa Agaty Bogackiej – – malarki, która ukończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych, szybko zyskując uznanie dzięki swoim mocno stylizowanym, syntetycznym i figuratywnym obrazom, określanym mianem „malarskiego dziennika stanów psychicznych, w których zapisywała emocje i uczucia żywione do swoich bliskich. Z czasem jej obrazy ewoluowały, a bezpośrednie odniesienia do rzeczywistości stawały się coraz bardziej abstrakcyjne. Najnowsze prace artystki opierają na konfiguracji płaszczyzn z użyciem przejścia tonalnego. Użyty gradient symbolizuje rozmywanie granic i ich stawianie, odnosząc się bezpośrednio do złożonych więzi istniejących między ludźmi. Relacje te mogą być rozumiane szerzej, obejmując różne możliwości współistnienia: polityczne, społeczne, opresyjne lub ugodowe. Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i zagranicą. Mieszka i pracuje w Warszawie. W ramach zadania przewidziana jest wystawa malarstwa abstrakcyjnego, w którym artystka analizuje złożoność relacji w świecie w skali mikro: między ludźmi oraz w skali makro: między zagadnieniami, zjawiskami, grupami ludzi, krajami. Ważne miejsce w twórczości zajmują odniesienia do sytuacji politycznej i opresyjnej sytuacji grup wykluczonych, w tym społeczności LGBT+. Wystawa będzie współfinansowana z innych źródeł.
3) Wystawa Agnieszki Grodzińskiej – autorki instalacji, realizacji przestrzennych, prac malarskich i rysunkowych, obiektów oraz obrazów wideo. Posługuje się techniką found material, interesuje ją multiplikacja, reprodukcja, oraz mechanizmy inżynierii społecznej i indywidualnego dyscyplinowania. Stypendystka programu Art in General w Nowym Jorku (2019), dwukrotna stypendystka MKIDN (2009 i 2011), a także Visegrad Fund (2016 i 2018); brała udział w programach rezydencyjnych w Gyeongju Art Centre, Gyeongju (Korea 2019) oraz w Bartok-negyed/Eleven Blokk Art Foundation (Budapeszt 2018), Futura Karlin Studio (Praga 2016), betOnest/The Emergence of a New Art Space, Stolpe/Oder, Brandenburgia (2017), Institut für Alles Mögliche (Berlin 2015), BANSKÁ ST A NICA Contemporary (Słowacja 2014). Brała udział m.in. w wystawach: Roy da Prince, Galeria Futura, Praga (2016), Good Morning Gyeongju (Korea 2019), Soon this body will be still, Matca Art Space, Cluj-Napoka, Rumunia (2019), Are You Choking?, Galeria Rodriguez, Poznań, Polska (2019), Manipure, MOS, Gorzów, Polska (2018), Streaching Space.
4) Wystawa Julii Królikowskiej – artystki mieszkającej i pracującej w Poznaniu, która studiowała malarstwo na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, gdzie w 2017 roku obroniła dyplom w pracowni prof. Andrzeja Zdanowicza. Pracuje na stanowisku adiunktki w IV pracowni malarstwa na wydziale Malarstwa i Rysunku na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W swoich pracach porusza kwestie norm kulturowych oraz schematów, inspiruje się cielesnością i organicznością, interesują ją zagadnienie abiekcji. Swoje prace prezentowała m.in, Genk w Belgi, Kobe Museum, Japonia, BWA w Pile, Galeria sztuki w Legnicy, BWA Wrocław Główny, Pawilon, Poznań Galeria Arsenał w Poznaniu, Galeria BWA Gorzów Wielkopolski, Galeria Rondo Sztuki, Katowice, CK Zamek w Poznaniu, The Polish Museum of America w Chicago, USA, Wielka Zbiorownia – Galeria ASP w Gdańsku, Galeria Menza, Usti nad Labem oraz w przestrzeniach pozainstytucjonalnych. Wystawa w ramach projektu pt „hymen” będzie koncentrować się na naszym wewnętrznym nawarstwieniu, złożoności, zarówno fizycznym jak i psychologicznym. Poszczególne tytuły obrazów nawiązywać ędą do błon wewnątrz naszego ciała jak również do stanów psychicznych. Prace będą wykonane na półtransparentnych materiałach, jednocześnie odsłaniając to co zakrywają.
B) spotkanie autorskie z Agnieszką Holland – reżyserką i scenarzystką filmowa. Ukończyła praską uczelnię filmową FAMU w 1971 roku, jej pierwszy film kinowy to “Aktorzy prowincjonalni”(1978)- jeden ze sztandarowych filmów tzw. “kina moralnego niepokoju”, nagrodzony w Cannes nagrodą FIPRESCI w 1980r. Rok później, po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego, wyemigrowała do Francji. Zrealizowała wiele filmów w koprodukcjach międzynarodowych: wśród nich “Europa, Europa”(1990), wyróżniony nominacją do Oskara za najlepszy scenariusz. Nominacje do Oskara otrzymała również w 1985 i 2012- obie w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego- za filmy “Gorzkie żniwa” oraz “W ciemności”. Inne jej filmy to między innymi „Kobieta samotna”(1981), “Olivier, Olivier”(1991), “Tajemniczy ogród”(1993), “Całkowite zaćmienie”(1995), “Kopia mistrza”(2005), „Pokot” (2017), „Gareth Jones” (2019). Formatowała i realizowała poszczególne odcinki kilku znaczących serii telewizyjnych w USA (m.in. The Wire, Treme, The Killing, House of Cards). Wyreżyserowała miniserie: “Gorejący krzew” dla HBO Europe, inspirowaną samobójczą śmiercią Jana Palacha, 21-letniego studenta, który podpalił się w Pradze w ramach protestu przeciw reżimowi komunistycznemu i okupacji Czechosłowacji przez wojska Układu Warszawskiego, a także “Dziecko Rosemary”, realizowane dla amerykańskiego kanału NBC. Jej ostatni film to „Zielona Granica”, nagrodzona w Wenecji Nagrodą Specjalną Jury oraz w Gdyni Złotymi Lwami.
Działania realizowane dzięki wsparciu Miasta Poznania. #poznanwspiera